علائم کمبود منیزم چیست؟

کمبود منیزیم (هیپومنیزیمی) زمانی رخ می دهد که بدن شما منیزیم کافی – یک ماده مغذی ضروری در بدن-دریافت نمی کند. اگر سطح منیزیم شما برای مدت طولانی کم باشد، بدنتان در معرض بیماری های متعددی قرار می گیرد. بنابراین، مهم است که بدانیم علائم کمبود منیزیم چیست تا بتوانیم آن را زود درمان کنیم.

منیزیم نقش اساسی در عملکرد قلب، ماهیچه ها و کلیه ها دارد. همچنین به تنظیم عملکرد اعصاب، تعادل سطح قند خون تاثیر داشته  و به ساخته شدن پروتئین، استخوان و DNA در بدن کمک می کند. کمبود منیزیم طولانی مدت می تواند باعث فشار خون بالا، دیابت نوع ۲، پوکی استخوان و میگرن شود.

اکثر مردم در رژیم غذایی منظم خود منیزیم کافی دریافت می کنند. این ماده معدنی را می توان در غذاهایی مانند حبوبات، سبزیجات سبز برگ، دانه ها، غلات کامل، شیر یا ماست یافت. با این حال، سطح منیزیم بدن شما ممکن است به دلیل شرایط مختلف سلامت، مصرف بیش از حد الکل، یا به دلیل مصرف برخی داروها پایین باشد.

مقدار توصیه شده روزانه منیزیم بسته به سن، جنس و بارداری یا شیردهی متفاوت است. یک فرد بالغ به طور متوسط ​​به ۳۲۰ تا ۴۲۰ میلی گرم منیزیم در روز نیاز دارد.

 

علائم اولیه کمبود منیزیم

اگر در مراحل اولیه کمبود منیزیم هستید، ممکن است علائم شما خفیف باشد یا حتی علائمی نداشته باشید. علایم کمبود خفیف منیزیم عبارتند از تهوع، استفراغ، خستگی و ضعف عضلانی.

 

تهوع و استفراغ

اگر کمبود منیزیم دارید، ممکن است حالت تهوع، استفراغ و یا از دست دادن اشتها داشته باشید.

شما می توانید با مصرف مکمل های منیزیم و افزودن مواد غذایی غنی از منیزیم به رژیم غذایی خود، منیزیم بیشتری دریافت کنید. با این حال، علائمی مانند تهوع، استفراغ، و از دست دادن اشتها ممکن است خوردن یا مصرف مکمل را دشوارتر کند.

 

خستگی و ضعف

داشتن هیپومنیزیمی به این معنی است که بدن شما فاقد یک ماده مغذی ضروری است که به آن نیاز دارد. این می تواند باعث احساس خستگی و ضعف به خصوص در مراحل اولیه کمبود منیزیم شود.

منیزیم همچنین در متابولیسم نقش دارد. متابولیسم فرآیند شیمیایی است که غذا را به انرژی تبدیل می کند. وقتی منیزیم کمتری در بدن شما وجود داشته باشد، متابولیسم شما می تواند تغییر کند و باعث احساس ضعف و خستگی شود.

 

علائم ثانویه کمبود منیزیم

منیزیم نقش مهمی در عملکرد اعصاب، ماهیچه ها و قلب شما ایفا و همچنین به انتقال کلسیم و پتاسیم در غشای سلولی کمک می کند.

وقتی بدن شما کمبود منیزیم دارد، منیزیم کافی برای کمک به انجام این نقش ها وجود ندارد، که می تواند بر اعصاب، ماهیچه ها و قلب شما تأثیر بگذارد. حاصل این کمبود علایم ثانویه زیر است .

 

بی حسی و گزگز

منیزیم به هدایت تکانه های عصبی کمک می کند. سطوح پایین منیزیم ممکن است باعث بی حسی و سوزن سوزن شدن به خصوص در پاها و دست ها شود.

 

اسپاسم عضلانی

از آنجایی که منیزیم به کنترل انقباضات عضلانی کمک می کند، سطوح پایین این ماده مغذی ممکن است حرکت عضلات را برای شما دشوارتر کند. ممکن است انقباضات و گرفتگی غیرارادی عضلات را تجربه کنید. گاهی اوقات، افراد مبتلا به کمبود منیزیم ممکن است دچار تشنج یا حرکات شدید و نامنظم عضلات شوند.

 

ریتم غیر طبیعی قلب

از آنجایی که منیزیم به تنظیم ریتم قلب کمک می کند، کمبود منیزیم می تواند منجر به ریتم غیر طبیعی قلب (آریتمی) شود.

کمبود منیزیم همچنین ممکن است منجر به اسپاسم عروق کرونر شود. اسپاسم عروق کرونر زمانی است که رگ های قلب شما به طور ناگهانی سفت می شوند. این ممکن است مانند یک درد خرد کننده در قفسه سینه شما باشد این درد ممکن است به فک یا بازو نیز سرایت کند.

وقتی سطح منزیم در بدن شما بسیار کمتر از حد نرمال باشد نه تنها علایم ذکر شده در بالا را تجربه می کنید بلکه ممکن است علائم کمبود پتاسیم و کلسیم را  نیز مشاهده کنید.

 

کمبود پتاسیم

اگر سطح منیزیم شما واقعا پایین است، سطح پتاسیم شما نیز ممکن است پایین بیاید. سطوح پایین پتاسیم، که هیپوکالمی نامیده می شود، می تواند منجر به علائم زیر شود:

یبوست

خستگی

ضربان قلب شدید یا نامنظم

آسیب عضلانی

ضعف عضلانی

گزگز یا بی حسی

 

کمبود کلسیم

کمبود منیزیم در مراحل پایانی می تواند باعث کاهش سطح کلسیم شود که هیپوکلسمی نامیده می شود. اگر هیپوکلسمی خفیف باشد، ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید. هیپوکلسمی شدید می تواند علائمی مانند موارد زیر را ایجاد کند:

تشنج

نارسایی قلبی

اسپاسم تارهای صوتی (که می تواند تنفس را دشوار کند)